Փաստաբանական խմբի՝ ի դեմս Լուիս Բարբերա Սապատերոյի բողոքը՝ Եվրոխորհրդին և ՀՀ գլխավոր դատախազին
Արբակ Խաչատրյանի ընտանիքի նկատմամբ մարդու իրավունքների և կյանքի իրավունքի խախտման, պետական հարձակման և հետապնդման աննախադեպ քրեական գործը։
«Մեր ուշադրությունը գրավեց Արբակ Խաչատրյանի ընտանիքի նկատմամբ մարդու իրավունքների և կյանքի իրավունքի խախտման, պետական հարձակման և հետապնդման աննախադեպ քրեական գործը, որը տևեց շուրջ 30 տարի։ Կեղտոտ գործերը սկսեցին տեղի ունենալ 1990-ականներից, ավելի ճիշտ՝ 1994-ից։ Հայաստանի համար ցուրտ ու սովի մատնված տարիներին, երբ հանրապետությունը նույնիսկ պետական հաշիվ չուներ, պետության առաջին այրերին հաճելի չէր Արբակ Խաչատրյանի հայրենանվեր ու ակտիվ գործունեությունը՝ միտված Հայաստանի ու Ղարաբաղի փրկությանն ու հզորացմանը։ Այս գործունեությունը հակասում էր հայկական պետությունները փլուզելու այն ժամանակվա իշխանությունների կուլիսային քաղաքականությանը։ Միայն երկրի հայրենասերների ջանքերով հնարավոր դարձավ հաղթել ղարաբաղյան առաջին պատերազմում և դիմակայել ամբողջական շրջափակմանը։ Արբակ Խաչատրյանի հեղինակությունը մեծացավ, ինչի պատճառով էլ պետության բարձրաստիճան այրերն ու նրանց համախոհը որոշեցին հաշիվներ մաքրել ոչ միայն Արբակ Խաչատրյանի, այլև նրա ընտանիքի հետ։
Հայաստանի «պետական աճպարարները», խախտելով բոլոր գրված ու չգրված օրենքները, առանց որևէ դատական գործ հարուցելու, բազմանդամ ընտանիքին ցինիկաբար զրկեցին իբր ժամանակավոր խլված, բայց իրականում «պետական այրերի» կողմից հափշտակված ողջ ունեցվածքից։ Եվ այս խնջույքին մասնակցում էր գրեթե ողջ պետական ապարատը՝ սկսած ՀՀ առաջին նախագահից, վերջացրած վարչապետով ու նախարարներով…
Պատկերացնու՞մ եք, թե Արբակ Խաչատրյանի անունը ինչ վախ էր առաջացրել, որ, կրկնվեմ, Ա.Խաչատրյանին պատկանող առանձնատան տարածքում, որտեղ ապրում էին վեց անչափահաս երեխաներ, առանց քրեական գործ հարուցելու, վեց ամիս շարունակ գտնվել են մինչև ատամները զինված գնդացրորդներ…
Ա. Խաչատրյանի մայրը որոշակի փուլում հանձնվեց, որդու մահվան մասին կեղծ հեռախոսազանգ ստանալուց հետո թույն ընդունելով ինքնասպանություն է գործել։ Սա մաքուր պետական ահաբեկչություն է։ Պատկերացրեք՝ գործում առկա են ցուցմունքներ, թե ինչպես են քննիչները և այն ժամանակվա ՀՀ նախագահի անվտանգության պետը հրաման տալիս Ա.Խաչատրյանի մեքենան բերել Հանրապետության Նախագահի նստավայր և այլն…
Ամբողջ ապացուցողական բազան հավաքված է: Ընտանիքը պետական ահաբեկչությունից փրկելով՝ Արբակ Խաչատրյանը կնոջ և երեխաների հետ մեկնում է Մոսկվա, որտեղ դառնում է Ռուսաստանի Դաշնության Նախագահին առընթեր մարդու իրավունքների պաշտպան։ Սակայն, զրկելով ընտանիքին սեփականությունից և ոտնահարելով առկա բոլոր իրավունքները, Հայաստանի պետական ապարատը դրանով կանգ չառավ։ Ինը տարի անց իշխանական անհագ չինովնիկներն իրենց կեղտոտ խաղերում օգտագործեցին նույն Ռուսաստանը՝ այնտեղ պախարակումներ ու ֆեյքեր ուղարկելով։ Հայաստանի նախկին նախագահներ Սերժ Սարգսյանի և Ռոբերտ Քոչարյանի գործողությունների արդյունքում շարունակվեցին քաղաքական հետապնդումները Արբակ Խաչատրյանի նկատմամբ։ Նա հայտնվեց մոսկովյան Լեֆորտովո բանտում՝ Հայաստանի նախկին իշխանությունների կողմից կեղծ պախարակման պատճառով, նույնիսկ Հայաստանից կա դատապարտող նամակ, որ Խաչատրյանն իբր զենք է մատակարարել Ուսամա բեն Լադենին և Շամիլ Բասաևին։ Իսկ Հայաստանի հատուկ ծառայության նախկին պետը (Կառլոսը) դիմել է ռուս գործընկերոջը՝ Ա.Խաչատրյանին մեկուսացնելու խնդրանքով, քանի որ «եթե նա ազատության մեջ մնա, Հայաստանի և Ռուսաստանի բարեկամությունը վտանգի կենթարկվի»։ Եվ այս բոլոր ստորությունները արվել են միայն Արբակ Խաչատրյանին վնասազերծելու նպատակով…
Միաժամանակ շարունակվել են ճնշումները Արբակ Խաչատրյանի ընտանիքի նկատմամբ։ Քանի որ Արբակ Խաչատրյանը գտնվում էր Լեֆորտովոյում՝ Հայաստանի իշխանությունների կեղծ պախարակումից հետո, Հայաստանի Պաշտպանության Նախարարության ներկայացուցիչները սպառնացել են նրան սպանել, եթե նրա հայրը՝ Շաումյան Խաչատրյանը չհամաձայնի հաշտության պայմանագիր կնքել։ Շաումյան Խաչատրյանը հանուն որդուն փրկության հաշտության պայմանագիր է կնքել՝ դառնալով պետական մասշտաբով շանտաժի ու խարդախության զոհ։ Այսօր մենք արդեն տեսնում ենք, թե ինչպես են խլում նախկին «պետական այրերի»՝ Ս. Սարգսյանի և Ռ. Քոչարյանի ունեցվածքն ու միլիարդավոր դոլարների ունեցվածքը, նրանց համախոհները, հետաքրքիր է պետության միջոցները բավարար կլինեն վերադարձնելու երբեմնի գողացվածը՝ բարոյական վնասի փոխհատուցմամբ: Ի վերջո, սա ոչ թե պարզապես կողոպուտ էր, այլ պետական համակարգի միջոցով ընտանիք ոչնչացնելու փորձ, գոյություն ունեցող բոլոր իրավունքների ու կյանքի իրավունքի խախտում: Ա.Խաչատրյանի ընտանիքին հալածած հայ և ռուս պաշտոնյաներից կազմված հանցավոր շղթայի բացահայտմամբ կբացահայտվեն նրանց կեղտոտ մեթոդները, որոնք հնարավորություն կտան վերականգնել արդարությունը այս դեպքում, և, հուսով ենք, դասեր կքաղենք անցյալից՝ ապագայում երկրի արժանավոր քաղաքացիների և ընտանիքների համար պետական համակարգի կողմից նմանատիպ հարձակումից խուսափելու համար։ Պետական այս ահաբեկչության մեջ ներգրավված պետական բոլոր բարձրաստիճան այրերը՝ նախագահներից մինչև քննիչներ ու դատախազներ, պետք է ենթարկվեն պատասխանատվության։ Այս ամենը պետական ահաբեկչության, մարդու իրավունքների ոտնահարման, պետական համակարգի կողմից կյանքի իրավունքի իրական ու աղաղակող փաստեր են, որոնք մանրամասն կներկայացվեն դատարանին և միջազգային բոլոր պատկան մարմիններին։
Հարգանքներով,
Լուիս Բարբերա Սապատերո
(Վալենսիայի համալսարանի իրավագիտության ամբիոնի դասախոս, Իսպանիայում Հայաստանի Հանրապետության պատվավոր նախկին հյուպատոս, Իսպանիայում Անկախ կենսաթոշակառուների կազմակերպության (UPD) իրավախորհրդատու, ընկերակցությունների կազկաերպության պատվավոր իրավախորհրդատու, «LIFE IN SPAIN», որն ընդգրկում է ավելի քան 30 ընկերություններ ամբողջ Իսպանիայում, Իսպանիայի ամենաազդեցիկ իրավաբանական ընկերություններից մեկի ղեկավարը, որն ունի ավելի քան հիսուն աշխատակիցներ, որոնք իրավաբանական օգնություն են ցուցաբերում ամբողջ աշխարհում):
