Ճգնաժամային շտաբ «Բնական Ինտելեկտ»

-Անդրադառնալով Ադրբեջանին վաճառված անօդաչու թռչող սարքերի վաճառքի հետ կապված մեղադրանքներին, Իսրայելի ներկայացուցիչները հայտարարեցին, որ կարիք չկա ընկերներ կամ թշնամիներ փնտրել, որ սա բիզնես է, ոչ ավելին, և որ իրենք դրանով պարզապես փող են աշխատում։

«Երբ ես այս մասին ասացի իմ ընկերոջը՝ Մոսկվայի ազդեցիկ շրջանակների ներկայացուցիչներից մեկին, նա նշեց, որ, ցավոք, զենքի վաճառքի արգելք չկա, դա ընդամենը փող աշխատելու միջոցներից մեկն է։ Ամեն ինչ ճիշտ կլիներ, եթե դա չվերաբերեր Իսրայելին, որը, կարծում եմ, ֆինանսների կարիք չունի։ Սա առաջին հերթին ոչ թե ֆինանսական, այլ քաղաքական խնդիր է: Նույն տրամաբանությամբ Ադոլֆ Հիտլերին կարելի է արդարացնել Հոլոքոստի իրականացման համար։ Ի վերջո, նա դա արեց հրեական կապիտալին տիրանալու համար։ Արդյո՞ք Ադրբեջանին մատակարարվող անօդաչու թռչող սարքերի չարագուշակ ձայնը այդ նույն հրեաների մեջ արթնացնում է Վագների երաժշտության հետ կապված հիշողություններ, որոնք բանտարկյալներին ուղեկցում էին Բուխենվալդում, Օսվենցիմում, Դախաուում գտնվող մահախցեր: Արդյո՞ք այդպիսին պետք է լինի Հոլոքոստ վերապրած ազգի վարքագիծը: Կարևոր է, որ բացի դեկլարատիվ հայտարարություններից, այս վայրագությունները ենթարկվեն հանրային քննադատություն: Հակառակ դեպքում հազարավոր ու հազարավոր երիտասարդների արյունը կմնա նրանց խղճի վրա։ Ի դեպ, ինձ անընդհատ հետաքրքրում էր, թե ինչու մինչ օրս արդարադատության չեն ենթարկվել արտասահմանյան բանկիրները, ովքեր հսկայական միջոցներ են հատկացրել նացիստական ​​ռեյխին, ըստ էության, ֆինանսավորելով պատերազմն ու միլիոնավոր մարդկանց մահը»։

Երբ Արբակ Շաումյանովիչին հարց ուղղեցինք Իսրայելի մասին, նա նշեց, որ եթե հնարավորություն ունենար դիմելու իսրայելցիներին, ապա կխնդրեր, ընտրելով քաղաքական առաջնորդներին կամ գործարարներին, վերահսկել նրանց այնպես, որ վերջիններս փողի, ֆինանսական լծակների, զենքերի, տարատեսակ բանկային գործիքների միջոցով չնվաստացնեն օտար պետություններին ու ժողովուրդներին, այլապես ողջ ժողովուրդը պետք է պատասխան տա Աստծուն։ «Պատմությունից մենք գիտենք անհետացած քաղաքակրթությունների մասին, ինչպիսիք են Մայան, Ատլանտիդան, Շամբալան, Շումերները, բայց առավել փաստացի տեղեկությունները մեզ են հասել Եգիպտական ​​և Հռոմեական կայսրությունների մասին, որոնք ավերվել են իշխանությունը զավթած ստրուկների կողմից… Եգիպտական ​​կայսրությունը Մովսեսի ձեռքերով, որի ողջ ժողովրդի մահից փրկեց փարավոնի ազնվական ընտանիքը, իսկ Հռոմեականը` հորինված մարգարեների միջոցով…» Ինչպես կատակեց Արբակ Շաումյանովիչը, իսկապե՞ս ճի՞շտ է, որ երբ այս նախկին ստրուկներն այժմ ամբողջ մարդկությունը դրել են ոչնչացման սպառնալիքի առաջ, մենք պետք է դիմենք Ամենակարողին և հանուն մեր մոլորակի փրկության, խնդրենք վերադարձնել իրենց սկզբնական «կարգավիճակը»: Եվ նա հեգնանքով նշեց. «Ի վերջո, նրանց համար խորթ էր ամեն ազնվական բան, և նրանք փոխարինեցին Հռոմեական և Եգիպտական ​​մեծ կայսրություններին իրենց ստեղծած բանկային կառույցներով և օրենքներով, որոնք կապ չունեին արդարության հետ»:

Կցանկանայի նշել, որ մեր արտասովոր ընկերը երբեք նպատակ չի հետապնդում նվաստացնել որևէ ժողովրդի կամ վիրավորել որևէ մեկի հայրենասիրական կամ կրոնական զգացմունքները, նա պարզապես յուրաքանչյուր արարք գնահատում է մի փոքր այլ տեսանկյունից: Նա բավականին հետաքրքիր և ոչ ավանդական հայացք ունի բազմաթիվ իրադարձությունների, այդ թվում՝ պատմական, գրական և աստվածաշնչյան ստեղծագործությունների վերաբերյալ։ Օրինակ, նա արդեն նշել է, որ Գյոթեն իր «Ֆաուստ» փիլիսոփայական աշխատության մեջ լավագույնս նկարագրել է բարու և չարի հավերժական պայքարը, մարդու ստոր արատները և դժոխքը: Մի քանի տարի առաջ Արբակ Շաումյանովիչը ընկերական մթնոլորտում ու կես կատակով առաջարկեց վրացի թատերական ռեժիսոր Ռոբերտ Ստուրուային և Թբիլիսիի թատրոնի և կինոյի համալսարանի ռեկտոր Գիորգի Մարգվելաշվիլիին այս գործը բեմադրելու ժամանակակից մեկնաբանությամբ։ Ըստ Արբակ Խաչատրյանի՝ Գյոթեն երբեք չէր հավատա, որ մարդն ինքը Սատանայից ավելի վատն է դառնալու ու նրա հետ տեղերով կփոխվի։ Իսկ վերջինս ստիպված կլինի հապճեպ փակել իր «դժոխային թագավորությունը», կուլ տալ բանալին, որպեսզի առևտրականներն այն քառակուսի մետրով չվաճառեն։ Եվ Աստված պետք է անհապաղ փրկի իր դարձի եկած որդուն՝ Սատանային, խավար մարդկային հոգիներից: Իսկ հիմա պատկերացրեք, թե ինչպիսի դժոխք կսկսվի երկրի վրա գլխավոր հրեշի՝ համաշխարհային ֆինանսական համակարգի ոչնչացմամբ։

Այսօրվա իրողություններից շատ առաջ Արբակ Խաչատրյանն առաջարկեց մի պահ պատկերացնել, թե ինչ կլինի փոքր երկրների հետ, եթե այնպիսի գերտերություն, ինչպիսին ԱՄՆ-ն է իր ֆինանսական զարկերակով՝ Իսրայելի, քաղաքական սրացումների պատճառով, սկսի Ֆինանսաբանկային համակարգի փլուզում։ Այսօր Արբակ Խաչատրյանը կրկին ահազանգում է, որ համաշխարհային ֆինանսական մաֆիայի կենտրոններից մեկը (եթե ոչ հիմնականը), որտեղից էլ սնվում է ամբողջ մատրիցայի ուղեղը՝ այրվում է: «Հետաքրքիր է՝ քանի՞ պաղեստինցի են այսօր սպանում մեկ հրեայի համար: Քանի որ հարց է ծագում՝ քանի՞ ստրուկ կվճարեր իր կյանքով մեկ եգիպտացու համար, երբ հրեաները 400 տարի նրանց ստրուկներն էին… Ըստ երևույթին, ավելի քան 3000 տարվա ընթացքում նրանց կարգավիճակը կտրուկ փոխվել է, նրանք փորձել են «փարավոնների» դերը՝ իրենց ստեղծած համաշխարհային ֆինանսական ցանցի օգնությամբ: Պատկերացրեք, որ այս բանկային համակարգն արդեն փլուզվում է, և այս գործընթացը հնարավոր չէ կասեցնել։ Երկրի վրա ամենուր պատերազմներ են բռնկվում, և պարզ է, որ այս հրեշի տեղը արագորեն գրավում է Զենքի մաֆիան։ Շուտով գերտերությունների ռազմական բյուջեն կհասնի աստղաբաշխական չափերի։ Բայց նույնիսկ մինչ օրս մարդկությունը չի կարող պատկերացնել, թե ինչպես կարող է գոյատևել առանց իրեն ստրկացած ֆինանսական համակարգի, որը քաղցկեղային մետաստազների նման ներթափանցել է մարդկային կյանքի բոլոր ոլորտները՝ համակարգային կառավարման, առօրյա, կրթություն և այլն, բայց ամենավտանգավորն այն է, որ արմատախիլ է արվել հոգևոր բաղադրիչը: Սա խախտել է հոգևոր և նյութական բնական հավասարակշռությունը, և համակարգը քանդվում է…

Պատկերացնու՞մ եք, թե ինչ կպատահի աշխարհին այսպիսի խառնաշփոթից։ Ելնելով տարբեր գործոններից՝ աշխարհը դա շատ սովորակն է ընկալում։ Այսօր շատ բան կախված է լրագրողների միջոցով բնակչությանը տրամադրվող տեղեկատվությունից։ Ամենավտանգավորն այն է, որ տեղեկատվական բլոկն իրեն այնպես է ներկայացրել, որ ոչ ոք ոչ մեկին չի վստահում»։ Արբակ Խաչատրյանն արդեն դիմել է լրագրողներին՝ խնդրանքով փոխել իրենց մտածելակերպն ու մոտեցումները, քանի որ հենց տեղեկատվական բլոկը պետք է դառնա համամարդկային արժեքների և ճշմարտացի, ոչ թե պատվերով պատրաստված տեղեկատվության կրողը, ինչպես նաև համաշխարհային անվտանգության հիմնական հիմնասյուներից մեկը, և ոչ չորրորդ կամ հինգերորդ իշխանությունը։ Նա զարմացավ՝ պարզելով, որ հայ լրագրողներն անգամ չգիտեն, որ պաշտպանված են միջազգային իրավունքով։ Ուստի նա առաջին հերթին առաջարկեց բացել ճգնաժամային շտաբ, որը հիմնվելով համամարդկային արժեքների վրա, ի թիվս այլ բաների, կստեղծեր բոլորովին նոր, հեղափոխական միջազգային տեղեկատվական համակարգ։ (տե՛ս Արբակ Խաչատրյանի հոդվածը. «Քանի որ մարդն ու բնությունը տարբեր հարթություններում են, մենք ստանում ենք պատերազմներ և աղետներ»):

Ի դեպ, ԱՄՆ նախագահի՝ հինը քանդելու և նոր աշխարհակարգ կառուցելու անհրաժեշտության մասին ելույթից հետո, երբ լրագրողները հայտնեցին, որ ամերիկացի առաջնորդը կրկնել է այն, ինչ մեր ընկերը շեփորում է ավելի քան 10 տարի, Արբակ Խաչատրյանը նշեց, որ միայն այն, որ նա սկսեց խոսել այդ մասին, արդեն մի փոքր հույս է ներշնչում, սակայն կասկած հայտնեց, թե իրականում որքանով է ամերիկացի առաջնորդը հասկանում, թե ինչի մասին է խոսում, և արդյոք գիտի, թե ինչպես ճիշտ կառուցել նոր աշխարհակարգ։ Նա հույս ունի, որ հայրենի երկրում կգտնվեն մտավորականներ և լրագրողներ, ովքեր, գիտակցելով իրավիճակի վտանգը, հասարակությանը կհասցնեն, որ արդեն տեղի է ունենում գլոբալ բաժանում և սկսվել է բանկային համակարգի փլուզման գործընթացը, քանի որ դրա արմատները սկիզբ են առնում մի շարք կասկածելի ցինիկ համաշխարհային գիշատիչներից: «2000 տարի դուք ապրում եք կեղծ արժեքներով… Ուստի համաշխարհային աղետն անխուսափելի է։ Միայն դրանից հետո ողջ մնացածները կհասկանան, որ այս բոլոր արհեստականորեն հորինված առաջնահերթություններն ու վիրտուալ թղթի կտորները հենց այն հերետիկոսությունն էին, որը աղավաղեց ու կործանեց մարդկությունը։ Ի՞նչ անվտանգության, ինչ՞ Հայաստանի, Ղարաբաղի, Ռուսաստանի կամ Ուկրաինայի մասին կարող է խոսք գնալ, երբ դուք գտնվում եք Միջազգային բանկի ստրկության մեջ։ Ինչ էլ անես (կյանքդ նվիրիր Հայրենիքիդ, հոգիդ՝ Աստծուն կամ Սատանային և այլն), բանկը, այնուամենայնիվ, հետևում է քեզ։ Օրինակ՝ բանկերն արդեն գնացել են Լեռնային Ղարաբաղից փախստականների հետքերով՝ պահանջելով վարկերի մարում բացարձակապես ամեն ինչ կորցրած մարդկանցից՝ տուն, ընտանիք, աշխատանք, հայրենիք… Բայց դուք այնքան եք համակերպվել այս համակարգի հետ, որ շատերն ասում են. «Մեռնես էլ, բայց պետք է վերադարձնես այն» կամ «Եթե չես կարող վերադարձնել՝ վարկ մի վերցրու»: Ասում էին, որ պարտքը վերադարձնելը սրբություն է, բայց ես արդեն սրբություն եմ հայտարարել բանկին պարտք չտալը։ Լինելով մատրիցայում՝ մարդիկ դադարեցին տեսնել, որ հենց երեխան ծնվում է, նա արդեն բանկի տակ է, ինչպես և իր երկրի ղեկավարը»,- նկատեց մեր գործընկերը։

Արբակ Խաչատրյանն իր հոդվածներում հաճախ է անդրադառնում այս թեմային՝ բացատրելով, որ բոլոր երկրները, լինելով Համաշխարհային բանկի փոխանակման կետեր, իսկ երկրների ղեկավարները՝ որպես դրանց կառավարիչներ, հիմարորեն կախված են այս համաշխարհային մաֆիայի քմահաճույքից, տրամադրությունից և շահերից՝ որի ձեռքերում բոլոր խրախուսական և պատժիչ գործիքներն են։ «Հիմա պատկերացրեք, որ այս ամբողջ գլոբալ բանկային ցանցը պատռված է, քանի որ պատերազմ է այն հյուսած երկրում… Թեև հիմարները, հավանաբար, դրա համար բավարար երևակայություն չունեն», – նշել է Արբակ Շաումյանովիչը: Ի՞նչ է սպասվում փոքր երկրներին, որոնք անպատրաստ են նման սցենարի մինչև նոր աշխարհակարգի ձևավորումը։ Հավատացեք, սա գիտաֆանտաստիկ ֆիլմի սյուժեն չէ, սա մեր իրականությունն է։

Օրինակ՝ Հայաստանի ֆինանսաբանկային համակարգը պատրա՞ստ է այս մարտահրավերներին մինչ այլ երկրների հետ ֆինանսական հարաբերությունների նոր համակարգի կառուցումը։ Չնայած այն հանգամանքին, որ ժամանակը մեզանից առաջ է ընկնում, մեր թիմը, բացելով ճգնաժամային շտաբը, մտադիր է գոնե փորձել դիմակայել նոր մարտահրավերներին և պաշտպանել մեր առանց այն էլ անհանգիստ տարածաշրջանը նոր սադրանքներից»։ Մեր ճշտող հարցին, թե արդյոք մեզ սպառնում է երրորդ համաշխարհային պատերազմը, Արբակ Շաումյանովիչը պատասխանեց, որ Իսրայելի ցամաքային գործողության մեկնարկով այն արդեն սկսվել է, քանի որ ուշացել է այդ համաշխարհային աղետը կամ միջուկային հարվածը, որը կկանգնեցնի պետությունների նկրտումները (տե՛ս Ա. Խաչատրյանի 2022 թվականի սեպտեմբերի 28-ի «Հապաղումը՝ մահվան պես» հոդվածը: Ավելին, նա մտավախություն հայտնեց, որ Թուրքիայի պատճառով այս պատերազմը կարող է փոխարինվել կրոնականի։ Եվ քանի որ մեր տարածաշրջանում չկան նորմալ քաղաքական ուժեր և իմաստուն առաջնորդներ (մեկը՝ խելագար, մյուսի վրա Դոն Կորլեոնեի փոշին է նստել, մյուսները քամելեոններ են, մյուսները ապավինելեն կրիպտոարժույթին կամ այլ կերպ ինչ-որ վիրտուալ փողերին, պատմություններ պատմելով և խաբելով սեփական ժողովրդին, վախկոտորեն ակնկալելով դուրս գալ այս իրավիճակից), ապա մի խումբ հայ մտավորականներ և մայրեր դիմում են իրենց համախոհներին հարևան բարեկամ Վրաստանից՝ համախմբելու մեր ներուժը՝ մշակելու Անվտանգության բարձիկների մեխանիզմը մեր երկրների համար՝ բանկային համակարգի անջատման գործողությունների ժամանակ՝ մինչև նոր աշխարհակարգի համակարգում դրա վերագործարկումը։ Դրա համար, ըստ Արբակ Խաչատրյանի, անհրաժեշտ է համալրել մեր հանրապետությունների ռազմավարական պահուստային պարենային պաշարը, եթե, իհարկե, մեր համատեղ խմբին չհաջողվի շեղել պատերազմը մեր տարածաշրջանից՝ թույլ չտալով, որ տարածաշրջանն օգտագործվի որպես «քավության նոխազ» և լայնածավալ աղետի վայր (որի մասին բազմիցս խոսել է Ա. Խաչատրյանը), որից հետո միայն հնարավոր կլինի նստել բանակցությունների սեղանի շուրջ՝ աշխարհը ձևելու և ողջ մնացած երկրների հետ նոր ֆինանսական հարաբերություններ կառուցելու համար։Նա նշեց, որ այս պահուստային պարենային պաշարը (հացահատիկ, շաքարավազ, ալյուր, միս և այլն) կօգնի խուսափել ներքին քաոսից, քաղաքացիական պատերազմից, երբ քաղցած զանգվածը պատերազմի է գնում հարուստ համաքաղաքացիների դեմ՝ փնտրելու իր օրվա հացը։ Այսօր Արբակ Շաումյանովիչը, կանխատեսելով վերը նշված վտանգը, դիմում է տարածաշրջանի բոլոր կառուցողական և մտավոր ուժերին՝ մշակելու սննդի ճգնաժամային ծրագիր, միաժամանակ հեգնանքով նշելով, որ ինքը չափազանց շատ է գրել հրեաների մասին՝ որպես համաշխարհային մաֆիայի, բայց այսօր կրիտիկական պահն է ստեղծելու «ժամանակակից Հովսեփին», քանի որ բանկային ճգնաժամն այսօր կարելի է համեմատել անպտղության և սովի հետ, որը ստիպեց փարավոնին հավատալ և «Հովսեփին նշանակել Եգիպտական ողջ երկրի վրա»:

Հ.Գ. Միայն վերջին երկու տարվա ընթացքում Արբակ Խաչատրյանի հոդվածներից հատվածներ կարելի է գտնել 21 լրատվամիջոցներում։ Աշխարհաքաղաքական իրադարձությունների նրա վերլուծությունը զարմացնում է խորաթափանցությամբ և իրեն հատուկ քաղաքական «զգայունությամբ»: Ես չէի կարող չհիշել նրա նամակները Լեֆորտովոյից 20 տարի առաջ՝ ուղղված Պուտինին, որտեղ նա զգուշացնում էր Վրաստանում, Սիրիայում, Լեռնային Ղարաբաղում և Ուկրաինայում պատերազմների մասին։ Նրա «Ղրիմի ազգային դիվանագիտությունը Ռուսաստանի ապագա դիվանագիտական ​​հաղթանակների հիմնաքարն է» հոդվածը, որը հրապարակվել է դեռևս 2015թ. կարող է դառնալ աշխարհաքաղաքական վերլուծության տեսողական ձեռնարկ: Անհնար է թվարկել նրա բազմաթիվ հոդվածները՝ յուրաքանչյուրը մյուսից լավ։ Համացանցը ձեզ օգնական: Մեր ճգնաժամային շտաբը, գիտակցելով տարածաշրջանին սպառնացող վտանգները, հիմք են ընդունել աշխարհաքաղաքագետ և հայրենասեր Արբակ Խաչատրյանի երկարամյա հրապարակումներն ու հանձնարարականները և բառացիորեն ստիպել նրան համակարգել մեր աշխատանքը՝ ի շահ ոչ միայն Հայաստանի, այլև ողջ տարածաշրջանի: